Gemeente en experiment

In België, ik schreef het al eerder, worden soms mooie experimenten gedaan. Zoals nu met de Leefstraten, in Gent. Twee maanden lang worden straten autovrij en mogen bewoners zelf bepalen hoe ze de straat inrichten. Zo leert de gemeente wat de behoeften zijn, waar er structureel zaken kunnen veranderen, wat de toekomst nét iets vrolijker kan maken in wijken. Mooie conclusie van het artikel: bij de inrichting van straten komt er meer bewonersoverleg. “Dat is de stad die we willen zijn,” zegt een wethouder. “Het stadsbestuur moet niet alles zelf willen regelen.”
Helemaal van deze tijd, Gent. Dat noemen we geen burgerparticipatie, dat noemen we gewoon een mooie samen-leving. En in Nederland krijgt het reeds navolging. Ik zou zeggen, natuurlijk in Rotterdam – de stad waar veel nieuwe ontwikkelingen tot wasdom komen.

Schermafbeelding 2015-06-17 om 21.31.39 Schermafbeelding 2015-06-17 om 21.30.55

Tekentafelfiasco

Gisteren hield ik een lezing over de BetekenisRevolutie. Een van de sheets die ik liet zien was een model van Alex van Emst. Na jaren van nadruk op systemen, overkoepelend beleid en voorwaarden/protocollen, staan de komende jaren in het teken van de professionaliteit en individuele moraliteit. Het kan niet meer anders, systemen lopen vast, net als onderhandelingen over alle voorwaarden die we elkaar opleggen voordat we aan het uitvoeren van werkzaamheden durven beginnen. En dan lees ik dit vanochtend in de krant. Een nationale politie. Opgesloten in beleid dat terugkeek in plaats van vooruit dacht. “Het ging steeds over structuren, over modellen en over schema’s, maar niet over de cultuur. Waar was de visie op de inhoud van het politiewerk?” De tragiek van de voortschrijdende tijdgeest. Bestuurders lopen achter de tijdgeest aan, schermen met cijfers van nog wat langer geleden om daarmee toekomstbeleid vorm te geven. Dat werkt niet meer. We hebben behoefte aan beleid met ruimte voor voortschrijdend inzicht. En met ruimte voor de individuele betekenis die mensen in hun werk leggen. Een structuur is niets zonder praktische, dagelijkse inhoud. En die dagelijkse invulling wordt gegeven door mensen die hun werk doen. Als het voor hen niet werkt, hoe denken we dan ooit resultaat te behalen?
Die BetekenisRevolutie kunnen we beter serieus nemen. Dat scheelt zoveel inspanning, geld, tijd en demotivatie.

Schermafbeelding 2015-06-03 om 13.31.58 Schermafbeelding 2015-06-03 om 13.30.57

BetekenisRevolutie

Morgen hou ik een lezing over de BetekenisRevolutie. De voorbeelden stapelen zich op. Niet alleen Jesse Klaver sprak zich erover uit. Dit weekend nam ook Mark Rutte geen blad voor de mond en voegde zich in een rij van politici die het ‘Dikke Ik’ onder vuur nemen. Rutte pleit voor een scherpere oriëntatie op de samenleving. De betekenis van de eigen acties realiseren, en zoeken naar de zin ervan binnen een groter geheel dan louter je eigen kleine wereld. De BetekenisRevolutie is een ontwikkelingsgolf die zich alleen nog maar zal versterken, de komende jaren. Let er eens op, in je eigen omgeving.. Het NRC plaatste er in ieder geval alvast een mooi commentaar bij.

Schermafbeelding 2015-06-01 om 16.04.36

De stoep in ere hersteld?

Mooi bericht in de Volkskrant van vandaag. Kleine verbeteringen hebben grote gevolgen. Dat is een uiting van holistisch denken binnen de stedelijke omgeving, je zou het ook rendementsdenken op menselijke schaal kunnen noemen. Gelukkig komen er steeds meer voorbeelden.

Schermafbeelding 2015-06-01 om 12.38.29

Over Leiderschap

Geïnteresseerd in een langjarige ontwikkeling als het Nieuwe Leiderschap? Dan hierbij een mooie link.

Ik ben niet altijd de grootste fan van Unilever (denk aan de smaakkorrels in Lipton thee), maar ik heb wel groot vertrouwen in de authenticiteit en de voortrekkersrol van CEO Paul Polman. Hier in de Washington Post doet hij weer goede uitspraken en toont zich opnieuw iemand die het Nieuwe Leiderschap belichaamt. Ik gun hem graag nog een paar jaar om zijn TAO tot in de wortels van zijn organisatie te brengen.

 

 

KetenKraken

Al jaren schrijf en spreek ik over de soms perverse financiële ketens binnen onze samenleving. Je stopt bijvoorbeeld je pensioenbijdrage in een pensioenfonds, dat alleen in termen van het hoogste financiële rendement wenst te denken en dus investeert in een hedgefonds. Dat wordt extra pervers wanneer daarna een hedgefonds jouw bedrijf opkoopt en de sociale structuur ontmantelt, of erger: jouw baan wegcijfert. Sommige mensen financieren hun eigen ontslag. Een andere keten: je kunt sterk ageren tegen het vernietigen van het milieu, maar dankzij je pensioeninvesteringen daar hard aan meewerken.. Ik heb altijd gezegd dat er deze lenteperiode een kanteling zou plaatsvinden. Fair Pensions, later omgedoopt tot ShareAction, was het eerste initiatief dat ik tegen kwam. Steeds vaker komen individuen en collectieven in opstand. KetenKraken, het is één van die typerende lente-activiteiten. Lees daarom eens het volgende artikel, over de ‘divestmentbeweging’. Boeiend!

Zei iemand ‘lente’..?

En we zijn begonnen aan de lange mars door de instituties. De roep om vermindering van het rendementsdenken – als in: alleen letten op de financiële balans, en niet op het maatschappelijk rendement – en ruimte voor professionals klinkt steeds luider. Er gaat van alles veranderen, net als na een vorige lenteperiode, die tussen 1966 en 1971 namelijk. Ook toen demonstreerden studenten, leek het even met een sisser af te lopen maar begon al snel het maatschappelijk sentiment te kantelen. Er begon een lange mars door de instituties, waarbij ‘oude’ doctrines sneuvelden. Zo gaat dat, tijdens de lente. De kans op nieuwe denkrichtingen, nieuwe paden is dan het grootst..

 

Schermafbeelding 2015-05-21 om 09.14.24

ConsumentenTrends Congres

De TrendRede brengt steeds nieuwe activiteiten voort. Niet alleen denken we, na vijf jaar, opnieuw na over de opzet van de TrendRede – waardoor dit jaar de presentatie in ieder geval niet de tweede dinsdag van september zal plaatsvinden maar later in het jaar. Ook zullen op 2 juni een aantal medewerkers aan de TrendRede hun krachten bundelen op het allereerste ConsumentenTrendsCongres. Mijn bijdrage zal handelen over de betekenis van de BetekenisRevolutie. Kijk, dat is nog eens een onderwerp! Meer informatie vind je op de site van het congres.

What would you stand up for?

Het jongste nummer van het Engelse tijdschrift iD heeft als thema ‘ACTIVIST’. Nannet van der Kleijn maakte me erop attent. “What do you stand up for?” vraagt de redactie ook zichzelf af. Een paar dagen geleden postte ik al een bericht over de rebellerende onderstroom in België. Ook in Engeland zijn ze bezig aan lente in de tijdgeest. Misschien wel leuk om jezelf dit af te vragen: “Waar sta ik voor op, deze lente?” Blader eens door wat plaatjes uit de iD. Wie weet inspireert het je om ook weer eens een ideaal bovenaan je agenda te zetten.

2015-05-14 18.43.012015-05-14 18.44.29  2015-05-14 18.46.18 2015-05-14 18.46.072015-05-14 18.48.05  2015-05-14 18.45.13

Lentekind?

Groen Links fractieleider Bram van Ojik geeft het stokje door aan Jesse Klaver, 29 jaar jong en daarmee de jongste fractieleider ooit. Van Ojik wil meer tijd besteden aan zijn privéleven. Op zich al een trend. Maar Jesse Klaver laat in zijn acceptatiespeech duidelijk merken dat maatschappelijke bewegingen hem niet vreemd zijn. “Het tij in de samenleving keert,” zegt hij. “Er broeit iets.” Om af te sluiten met: “Steeds meer mensen willen de status-quo doorbreken.” Zou hij de TrendRede hebben gelezen? De Seizoenen van de Tijdgeest volgt hij in ieder geval prima. Het is inderdaad tijd voor nieuwe doorbraken, nieuwe geluiden en nieuwe idealen. “Klaver surft mee op de protestbeweging tegen het rendementsdenken” schrijft de Volkskrant. Wat mij betreft is hij de eerste politicus die in ieder geval direct relateert aan de huidige fundamentele bewegingen in de maatschappij.

Schermafbeelding 2015-05-13 om 09.35.55