De jas. Groot feest.

Omdat ik een groot voorstander ben van een leven lang leren, ben ik in september gestart met een opleiding aan de Schrijversvakschool. Ik wil vaker fictie schrijven, maar heb het idee dat ik vitale kennis over perspectief, structuur, spanningsbogen en stijlmiddelen mis. Het is een heerlijke opleiding, ik loop er op kleine wolkjes van geluk naar toe, twee keer in de week, en ik heb in het eerste halfjaar al veel geleerd, onder andere door intrigerende uitstapjes naar poëzie, toneel, scenario en essay. Aan ideeën heb ik nooit een gebrek, mijn woorden vullen al snel vele pagina’s (lees de 10 jaar Trendrede er maar op na), maar ik wil het ook kort kunnen, scherp, spannend, meerduidig én toch duidelijk. En laat nu net een opdracht voor toneel, een korte scène met voor mijn doen absurd weinig woorden, op de shortlist staat voor de Debutantenschrijfwedstrijd 2020? Een uitgebreid vreugdedansje deed ik, toen het bericht binnen kwam. Het is een geweldige aanmoediging én een uitdaging. Jongens, je kunt 58 worden en alsnog in aanmerking komen voor een debutantenprijs. Alleen dat al is toch een cadeautje? Misschien inspireert het jou ook om iets te doen wat al lang op je wensenlijstje staat. Doen!

De shortlist vind je hier. En als je doorklikt kun je de gehele scène lezen. De titel is ‘De jas’. Maar die was ik in al mijn debutantenijver, vergeten in te vullen. Er is altijd nog wat bij te leren.