Om gegevens te verzamelen, de waarheid te benaderen en contact te houden met de werkelijkheid, hebben we meetinstrumenten ontwikkeld en geven we waarde aan bepaalde uitkomsten. In het nieuws kom ik steeds meer berichten tegen die vertellen hoe we onze eigen protocollen en procedures haten – omdat die een eigen leven zijn gaan leiden en hier en daar faliekant ontsporen. We denken iets te meten, maar wat we doen is onze eigen werkelijkheid creëren. Die van de cijfers, niet die van de mensen. Of dat nu over kinderen en CITO-scores gaat (die gebruikt worden om scholen te evalueren, waardoor die gaan lesgeven op de score..) of over landen en ratings (zie hieronder). Er bestaan geen waardevrije metingen. Ieder meten creëert zijn eigen weten. Goed om te weten.. Naast meetinstrumenten hebben we betekenisanalyse nodig. Laat dat nu net een trend zijn. Niet alle waarden zijn te monetariseren. Soms moet je de menselijke maat gewoon zelf in je hoofd houden.
